وکیل پایه دو دادگستری کیست؟

وکیل پایه دو دادگستری کیست؟

وکیل پایه دو دادگستری : در یک تعریف کلی وکیل پایه دو به گروهی از وکلا اطلاق می‌شود که توسط قوه قضائیه پذیرفته می شوند. متقاضیانی که با شرکت در آزمون کانون مشاوران مرکز قوه قضاییه و قبولی در این آزمون وارد مرحله کارآموزی می‌شوند بعد از پشت سر گذاشتن این دوره، وکیل پایه دو دادگستری خواهند شد.

وکیل پایه دو دادگستری

این افراد پس از گذشتن دو سال برای بار دوم در آزمون شرکت کرده و در صورت قبولی به درجه وکیل پایه یک دادگستری ارتقا خواهند پیدا کرد. در نظر داشته باشید که وکیل پایه دو در مورد برخی از دعاوی نمی‌تواند وکالت افراد را بر عهده بگیرد و برای  او محدودیت‌هایی وجود دارد. به دلیل اهمیت آشنایی با وکیل پایه دو دادگستری و حوزه وظایف وی در مقاله پیش رو قصد داریم تا ضمن آشنایی با این وکیل اطلاعات جامعی را در اختیار خوانندگان قرار دهیم.

وکیل پایه دو دادگستری چه تفاوتی با وکیل پایه یک دارد؟

به طور کلی وکیل پایه یک و دو در سه مورد کلی با یکدیگر تفاوت دارند که در ادامه مقاله به تفصیل توضیح داده شده است:

• مراحل دریافت پروانه وکالت
• حدود صلاحیت در قبول وکالت دعاوی
• مهارت و سابقه کاری

بیشتر بخوانید: وکیل پایه یک دادگستری

مراحل اخذ پروانه وکیل پایه دو دادگستری به چه صورت است؟

با استناد به قوانین ایران دو مرجع رسمی وظیفه صدور پروانه وکالت دادگستری را بر عهده دارند.

 1- کانون وکلای دادگستری

 2- مرکز وکلای قوه قضاییه

تمامی افرادی که از رشته حقوق فارغ التحصیل شده اند بر اساس قوانین و آیین نامه‌ها، حق دارند تا در آزمون کارآموزی وکالت که بوسیله دو مرجع بالا برگزار می شود ثبت نام نموده و نمره قابل قبولی کسب کنند.  توجه داشته باشید قبولی در آزمون کانون وکلای دادگستری دشوارتر از مرکز وکلای قوه قضاییه خواهد بود. با این وجود افرادی که در هر یک از این دو آزمون نمره قابل قبولی را کسب نمایند، موفق به دریافت پروانه کارآموزی وکالت دادگستری خواهند شد.

مرحله کارآموزی در کانون وکلای دادگستری نیز دو سال می‌باشد و طی این مدت کارآموزان بجز شرکت در جلسات آموزشی کانون وکلای دادگستری، می بایست به صورت حضوری هفته‌ای یک بار در جلسات دادگاه‌ها حاضر شده و گزارشی از جلسات برگزار شده را به کمسیون آموزش کانون وکلای دادگستری ارائه دهند. همچنین کارآموزان وکالت موظف می باشند، تا در کنار وکیل سرپرست خود که حداقل هفت سال سابقه وکالت دادگستری را دارد دوره کارآموزی را پشت سر بگذراند و فقط تحت نظر این شخص و در مورد بعضی از پرونده‌های حقوقی، کیفری، خانوادگی قبول وکالت نمایند.

نکته حائز اهمیت اینکه دوره کارآموزی در مرکز وکلای قوه قضاییه دو ماه می‌باشد که طی این مدت کارآموزان حق ندارند وکالت هیچ پرونده ای را بر عهده بگیرند. این افراد می بایست به عنوان کارآموز در جلسات دادگاه‌ حاضر شوند و پس از پشت سر گذاشتن دوره کارآموزی، پروانه وکیل پایه دو دادگستری را بدست آورند.

بیشتر بخوانید : وکیل خانواده

کسب پروانه وکالت پایه یک دادگستری چه مراحلی دارد؟

وکیل پایه دو دادگستری

به طور کلی کارآموزان وکالت کانون وکلای دادگستری پس از پایان دوره کارآموزی و تایید آن بوسیله کانون وکلای دادگستری وظیفه دارند تا در آزمون دیگری تحت عنوان اختبار شرکت نمایند. آزمون اختبار به صورت دو مرحله ای و به شکل کتبی و شفاهی برگزار می‌شود. به همین ترتیب کارآموزان وکالت یا همان وکلای پایه دو پس از پشت سر گذاشتن دوره کارآموزی و قبولی در آزمون مرحله دوم آزمون اختبار و شرکت در مراسم تحلیف و سوگند، موفق به کسب عنوان وکیل پایه یک خواهد شد.

وکیل پایه دو مرکز وکلای قوه قضاییه نیز پس از دو سال می‌بایست در آزمون مرحله دوم شرکت نموده و در صورت بدست آوردن نمره قابل قبول و پشت سر گذاشتن مرحله مصاحبه پروانه “وکیل پایه یک دادگستری” را دریافت نماید.

حدود صلاحیت وکیل پایه دو دادگستری در قبول پرونده دعاوی به چه صورت است؟

یکی از موارد تفاوت وکیل پایه دو و وکیل پایه یک دادگستری در حدود صلاحیت این افراد در قبول پرونده می‌باشد و عواملی همچون مهارت و سابقه کاری وکیل در تعیین آن موثر می باشد. به همین ترتیب کارآموزان وکالت و وکلای پایه دو دادگستری، تنها مجاز به قبول وکالت پرونده‌های مالی تا سقف 250 میلیون تومان خواهند بود و در اکثر موارد از این مبلغ حق دخالت ندارند. در مورد پرونده‌های کیفری نیز که مجازات جرم محقق شود، حکم حبس کمتر از ده سال و جریمه نقدی و شلاق است حق قبول وکالت را دارا می باشند.

وکیل پایه دو دادگستری

 در مورد دعاوی خانوادگی نیز این وکلا حق قبول وکالت پرونده هایی که مهریه ای که بیشتر از 250 میلیون تومان باشد را نخواهند داشت. همچنین در مورد دعاوی طلاق، اصل نکاح، نسب و نفی نسب اجازه مداخله در وکالت را ندارند. در نظر داشته باشید تفاوت عمده وکیل پایه یک و دو در تجربه و توانایی این افراد در قبول وکالت دعاوی است. با توجه به این مساله تمامی کارآموزان وکالت و وکلای پایه دو دادگستری اجازه بر عهده گرفتن وکالت پرونده‌هایی که امکان اعتراض در دیوان عالی کشور است را نخواهند داشت.

تفاوت وکیل پایه یک و دو در مهارت و سابقه کاری

در سرفصل های پیشین مقاله به دو تفاوت عمده وکیل پایه یک و دو دادگستری اشاره شد. به طور کلی، مهم ترین تفاوت وکیل پایه یک و دو در این است که: وکیل پایه یک دادگستری دوره کارآموزی خود را به پایان رسانده است و در کلیه آزمون‌های در نظر گرفته شده بوسیله مرجع صدور پروانه وکالت، موفق به کسب نمره قابل قبولی شوند و دارای سه سال سابقه کاری باشند.

وکیل پایه دو دادگستری

بنابراین به دلیل تفاوت وکیل پایه یک و دو دادگستری از جهت مهارت و سابقه کاری، وکیل پایه یک دادگستری با کسب مهارت‌های مورد نیاز، صلاحیت بر عهده گرفتن وکالت در کلیه دعاوی شامل پرونده های حقوقی، کیفری، خانوادگی را در تمامی مراجع اعم از: دادگاه‌ها بدوی، تجدیدنظر، دیوان عالی کشور و دیوان عدالت اداری را دارا خواهد بود.

اخذ پروانه وکالت پایه یک دادگستری شامل چه مراحلی است؟

مهم ترین اقدام در مورد اخذ پروانه وکالت و مراحل آن، مراجعه به وکیل پایه یک دادگستری است. شما می توانید با دریافت مشاوره از یک وکیل باتجربه، از شرایط اخذ پروانه وکالت پایه یک و دو مطلع شوید. مطابق با ماده ۸ لایحه قانون استقلال کانون وکلای دادگستری، بعضی از افراد بدون پشت سر گذاشتن هیچ آزمونی از جانب کانون وکلا پروانه وکالت خود را دریافت خواهند کرد. این وکلا فقط می توانند پروانه وکالت درجه یک خود را دریافت کنند. به همین خاطر تفاوت وکیل پایه یک و دو در دریافت پروانه وکالت آنها موثر نخواهد بود. این افراد عبارتند از:

وکیل پایه دو دادگستری

• افرادی که دارای مدرک لیسانس حقوق می باشند، و به مدت پنج سال سابقه خدمات قضایی دارند. توجه داشته باشید این افراد نباید از طرف دادگاه عالی انتظامی، سلب صلاحیت شده باشند.
• افرادی که بیشتر از ۱۵ سال متوالی، سابقه خدمات قضایی را داشته و حداقل ۵ سال ریاست دادگاه را در اختیار داشته باشند. این افراد نباید از جانب دادگاه عالی انتظامی رد صلاحیت شده باشند.
• افسران باز نشسته نیرو های مسلحی که مدرک لیسانس حقوق بوده و از اشتغال به وکالت محروم نشده باشند، همچنین حداقل ۵ سال به صورت متوالی، یا ۸ سال متناوب، در سازمانی مشغول فعالیت کرده باشند.

نتیجه گیری

در مقاله پیش رو ضمن معرفی تفاوت وکیل پایه 1 و 2 به حوزه وظایف و اختیارات وکیل پایه دو دادگستری پرداختیم. واضح است که پایه وکیل نشان دهنده صلاحیت یک این شخص جهت قبول وکالت آن پرونده است. بدون تردید انتخاب وکیل پایه یک دادگستری، به خاطر کسب مهارت‌های مورد نیاز در امر وکالت و سابقه کاری بیشتر در قیاس با کارآموزان و وکلای پایه دو دادگستری به موکلین اطمینان خاطر بیشتری خواهد داد. با این وجود نمی‌توان دانش و تخصص بعضی از کارآموزان و وکلای پایه دو دادگستری را در برخی از وکلای پایه یک دادگستری نادیده گرفت.

تفاوت عمده وکیل پایه یک و وکیل پایه دو در این مورد است که وکیل پایه یک دادگستری مجاز می باشد تا بدون هیچ محدودیتی در کلیه محاکم حقوقی یا کیفری کل کشور حاضر شده و قبول وکالت نماید. اما وکیل پایه دو دادگستری تنها اجازه شرکت در آن دسته محاکم کیفری را دارد که به جرایم تعزیری، حبس کمتر از ده سال، شلاق و جریمه نقدی و همچنین در محاکم حقوقی پرونده‌ های مالی کمتر از ۲۵۰ میلیون تومان و دعاوی غیر مالی بجز اصل نکاح و طلاق و اثبات نسب و نفی نسب را دارد.

گروه وکلای عدل ایرانیان نیز آماده است تا به کلیه سوالات شما در خصوص حوزه وظایف وکیل پایه داگستری پاسخ داده و در انتخاب بهترین وکیل به شما کمک کند.