گواهی عدم امکان سازش

1. گواهی عدم امکان سازش چیست؟

گواهی عدم امکان سازش یک تاییدیه از سوی دادگاه است مبنی بر اینکه زوجین با یکدیگر، نمی توانند زندگی کنند و با هم سر سازش و توافق ندارند که با صادر شدن آن زوجین می توانند با مراجعه به دفتر خانه ازدواج و طلاق خواستار جاری شدن صیغه طلاق باشند.

البته گواهی عدم امکان سازش زمانی صادر می شود که زن و مرد جلسات مشاوره خود را گذرانده و در نتیجه این گونه جلسات نتیجه ای بر سازش و توافق زوجین به ادامه زندگی مشترک حاصل نشود که وجود یک وکیل طلاق با تجربه و متخصص می تواند این روند را سریع تر پیش ببرد.

شرایط صدور گواهی عدم امکان سازش

صدور این گواهی راجع به جاری شدن بعضی از طلاق ها الزامی است و تا قبل از صادر شدن آن دفتر خانه به خواسته شما ترتیب اثر نخواهد داد.

طلاق توافقی

ثبت کردن طلاق برخلاف سابق که اختیار تعیین حضور در جلسات مشاوره را به زوجین واگذار نموده و آن را امری اجباری نمی دانست در سال 1397 به موجب بخشنامه جدید طلاق توافقی دچار تغییراتی گردید؛

هر چند این الزام تنها در رابطه با طلاق توافقی بوده اما دادگاه آن را پیش نیاز صدور گواهی عدم امکان سازش دانسته است و اگر قرار باشد شما به عنوان زن و مردی که تصمیم خود را به طلاق گرفته اید آن را رعایت نکنید نمی توانید از دفتر خانه تقاضای طلاق خود را بخواهید.

اما طلاقی که از سوی مرد و یا زن به صورت یک طرفه تقاضا می شود

ماده 26 قانون حمایت خانواده در صورتی که طلاق به درخواست زوج باشد اخذ گواهی عدم امکان سازش باید توسط زوج از دادگاه گرفته شود و زمانی این گواهی به زوج داده می شود که کلیه حقوق مالی زوجه را پرداخت کند؛

اما اگر طلاق به درخواست زوجه باشد این تاییدیه صادر نمی شود و مطابق قانون دادگاه در صورت وارد بودن شرایط درخواست، زوج را ملزم به طلاق دادن زوجه می کند.

تقاضای گواهی عدم امکان سازش

گواهی عدم امکان سازش و حکم طلاق هر دو از سوی دادگاه نخستین صادر و مجوزی برای جاری شدن اجرای صیغه طلاق می باشد.

در اینجا به تفاوت این دو اشاره می نماییم:

حکم طلاق دستوری از سوی دادگاه صادر کننده حکم است و در جایی که زوجه درخواست دهنده طلاق باشد و دادگاه ادله را وارد بداند حکم طلاقش را صادر می کند؛ اما صدور گواهی عدم سازش منوط به رعایت تشریفاتی است که می خواهیم در اینجا نحوه دریافت آن را مورد بررسی قرار بدهیم:

گفتیم در دو حالت بایستی برای جاری شدن صیغه طلاق از دادگاه گواهی عدم امکان سازش دریافت نمود:

فرض کنید زن و مردی تصمیم می گیرند به صورت توافقی از هم جدا شوند در اینجا به دفاتر خدمات قضایی می روند و دادخواست طلاق خود را ثبت می کنند در اینجا مستقیما نمی توانند از دادگاه این تاییدیه را دریافت کنند پس برای اقدام در ابتدا باید موارد زیر را انجام دهند:

1.باید به سامانه تصمیم (سامانه ای برای اخذ نوبت مشاوره قبل از طلاق) مراجعه و ثبت نام کنند

2.بعد از ثبت نام و تعیین وقت پرونده به یکی از مراکز مشاوره خانواده بهزیستی ارجاع داده شده و پرونده به جریان می افتد

3.مشاور مربوطه زن و مرد را جهت صلح و سازش و ترغیب آنها به ادامه زندگی دعوت می کند

4.اگر زوجین به توافق برسند که هیچ، در غیر این صورت مشاور، گواهی مبنی بر عدم توافق زوجین بر زندگی مشترک را صادر و به زن و مرد ارائه می دهد.

5.زوجین باید مجددا به دفتر خدمات قضایی مراجعه و دادخواست مبنی بر گواهی عدم امکان سازش را به ثبت برسانند

6.پس از ثبت، پرونده آنها به دادگاه خانواده ارجاع و در یک جلسه دادگاه به درخواست زوجین مبنی بر طلاق رسیدگی و در صورتی که این امر محرز گردد که امکان سازش وجود ندارد گواهی عدم امکان سازش صادر می شود.

آیا صدور گواهی عدم امکان سازش اعتبار حکم طلاق را دارد؟

این گواهی صرفا یک تاییدیه و اجازه برای جاری شدن حکم طلاق است که دادگاه با صدور آن به زوج یا زوجین در طلاق توافقی این اذن را می دهد که بتوانند در موعد اعتبار این گواهی که سه ماه از تاریخ ابلاغ گواهی است، حسب مورد به دفتر خانه ازدواج و طلاق مراجعه و تقاضای اجرای صیغه طلاق را بکنند؛

در غیر این صورت این گواهی اعتباری ندارد و به منزله آن است که زوجین یا زوج از طلاق گرفتن منصرف شده اند.

ارائه دادن گواهی عدم امکان سازش به دفترخانه

• در جایی که زوج درخواست دهنده طلاق است:

زوج به عنوان درخواست دهنده بایستی پس از دریافت گواهی ظرف مهلت سه ماه آن را به دفترخانه رسمی طلاق تسلیم کند. چنانچه زوج پس از ارائه آن در دفترخانه برای اجرای حکم طلاق حاضر نشد یا مدارک لازم را ارائه نکرد گواهی صادر شده از درجه اعتبار ساقط است.

اما اگر زوج سر موعد مراجعه کرد و زوجه علی رغم ابلاغ به او حضور نیافت، صیغه طلاق جاری و پس از ثبت به وسیله دفترخانه مراتب به اطلاع زوجه می رسد.

• درجایی که زوجین به صورت توافقی تقاضای طلاق داده اند

در اینجا این اختیار به هر یک از زوجین داده شده است که برای ارائه گواهی به دفتر خانه در مهلت قانونی مراجعه کنند و برای اجرای صیغه طلاق حضور زن و مرد در موعد ابلاغ شده برای حضور در دفتر خانه الزامی می باشد،

مگر آنکه زوجه بنا بر اعلام دادگاه صادر کننده رای یا به موجب سند رسمی در اجرای صیغه طلاق وکالت بلاعزل داشته باشد ( یعنی مرد به او در جاری کردن طلاق وکالت داده باشد) که در اینجا عدم حضور زوج، مانع اجرای صیغه طلاق و ثبت آن نخواهد بود.

بی اعتباری گواهی عدم امکان سازش:

ماده 34 قانون حمایت خانواده بیان می دارد که مدت اعتبار گواهی عدم امکان سازش برای تسلیم به دفتر رسمی ازدواج و طلاق سه ماه پس از تاریخ ابلاغ رای قطعی است و چنانچه گواهی ظرف مهلت مذکور تسلیم نشود گواهی صادر شده از درجه اعتبار ساقط است.

فرض دوم در جایی که گواهی عدم امکان سازش صادر شده براساس توافق زوجین به حکم قانون از درجه اعتبار ساقط شود کلیه توافقاتی که گواهی مذکور برمبنای آن صادر شده است ملغی می گردد.

 بگذارید کمی ساده تر بیان کنیم: گواهی عدم سازش در دو حالت دیگر اعتباری ندارد و اگر زوجین کماکان خواستار اجرای طلاق باشند بایستی مجددا اقدام کنند

1.مراجعه نکردن زوج یا زوجین در مهلت قانونی سه ماه و ارائه ندادن مدارک مورد نیاز

2.درجایی که زوجین به صورت لفظی یا عملی بیان دارد که از اجرای طلاق صرف نظر کرده اند که در اینجا این توافق موجب بی اعتباری گواهی صادره خواهد شد.

انصراف زوج از طلاق دادن زوجه

در جایی که درخواست دهنده طلاق مرد باشد بایستی از طریق دادگاه اقدام به دریافت تاییدیه عدم سازش بکند اما اگر این گواهی را دریافت کرد و سپس منصرف از اجرای تشریفات آن که مراجعه به دفتر خانه ثبت طلاق و ثبت این گواهی بوده نکرد و مدارک مورد نیاز را ارائه نداد تکلیف چیست؟

اآیا می توان زوج را الزام به انجام مفاد گواهی عدم سازش کرد؟

در اینجا باید بگوییم نه زوجه و نه دادگاه نمی توانند زوج را ملزم به آن کنند که برای اجرای حکم طلاق به دفترخانه مراجعه کند مگر آنکه زوجه از جانب زوج وکالت در اجرای امر طلاق داشته باشد در غیر این صورت پس از گذشت مدت اعتبار این گواهی طلاق اجرا نشده و گواهی فاقد اعتبار می باشد.

اعتراض به گواهی عدم امکان سازش

گفتیم که گواهی عدم امکان سازش حکم نیست که بخواهد قابل اعتراض باشد بلکه فقط یک تاییدیه می باشد. به بیان دیگر قاضی قرار نیست که وارد ماهیت پرونده شود.

یکی دیگر از تفاوت های حکم طلاق و گواهی عدم امکان سازش همین است که حکم طلاق مطابق ماده 32 قانون حمایت خانواده قابلیت اعتراض دارد و زوج یا زوجه هر یک می توانند نسبت به حکم صادره تقاضای اعتراض و فرجام خواهی در دیوان عالی کشور را داشته باشند و حکم زمانی به قطعیت می رسد که موعد فرجام خواهی منقضی گردد و قانون آیین دادرسی مدنی اعتراض به حکم طلاق را از آراء قابل فرجام دانسته است.

در رابطه با گواهی عدم امکان سازش امکان اعتراض در هیچ یک از دو حالت طلاق توافقی و یا طلاق به درخواست زوج وجود ندارد؛

چرا که در مورد اول زوجین با توافق یکدیگر به نتیجه رسیده اند که با یکدیگر سر سازش نداشته و تاییدیه آن را از دادگاه گرفته اند و در رابطه با مورد دوم هم زوجه نمی تواند نسبت به حکم صادره معترض شود و این گواهی را فاقد اعتبار بداند و این گواهی بی اعتبار نمی شود مگر با توافق زوجین و عدم رعایت تشریفات لازمه.

نتیجه گیری

گواهی عدم امکان سازش تاییدیه است که برای اجرای حکم بعضی از طلاق ها بایستی از دادگاه گرفته شود. اخذ این گواهی منوط به رعایت تشریفاتی است که بدون انجام آن نمی توان از دادگاه تقاضای صدورش را درخواست کرد ولی برای طلاق حتما باید وجود داشته باشد.

گاهی اوقات یافتن پاسخ یک سوال حقوقی برای ما عذاب آور است و ممکن است ما را دچار مشغله ذهنی سازد در اینجا تیم حقوقی گروه وکلای عدل ایرانیان در تلاش است تا بهترین خدمات حقوقی را به ویژه در رابطه با وکیل خانواده به شما عزیران ارائه دهد و در صدد حل مشکلات حقوقی شما عزیزان برآید.

شما می توانید با شماره تماس 02147783 با مشاوران حقوقی ما در ارتباط باشید.